Pytania po spotkaniu informacyjnym 14.04.2025 r. - Działanie 7.9. Usługi dla osób w kryzysie bezdomności, dotkniętych wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożonych bezdomnością Odnośnik
-
Odpowiedź:
W przedmiotowym naborze wymóg zachowania trwałości działań projektowych dotyczy wyłącznie tworzenia nowych mieszkań treningowych, wspomaganych oraz mieszkań z usługami/ze wsparciem. Trwałość powinna zostać zaplanowana co najmniej przez okres odpowiadający połowie okresu realizacji projektu. Trwałość rozumiana jest jako świadczenie usług w zakresie zbliżonym do usługi świadczonej w ramach projektu i o podobnej jakości. W przypadku świadczenia wyłącznie usług streetworkingu w ramach projektu nie jest wymagane zachowanie trwałości w ww. zakresie.
Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Potwierdzeniem kwalifikowalności osoby w kryzysie bezdomności, dotkniętej wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożonej bezdomnością powinno być zaświadczenie dotyczące sytuacji życiowej uczestnika lub inny dokument wystawiony przez właściwy podmiot. W uzasadnionych przypadkach, gdy nie jest możliwe uzyskanie innego dokumentu lub nie występuje podmiot, który mógłby dane zaświadczenie wystawić, może być to również oświadczenie uczestnika projektu. Rekomenduje się więc, aby Wnioskodawcy w pierwszej kolejności kwalifikowali uczestników na podstawie zaświadczeń lub innych dokumentów wystawiony przez właściwy podmiot (np. OPS).
Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Zgodnie z Załącznikiem nr 9 do regulaminu wyboru projektów mieszkanie z usługami, które będzie pełniło funkcję interwencyjną, przeznaczone jest dla osób doświadczających przemocy (zwłaszcza kobiet) jako osób potencjalnie zagrożonych bezdomnością. W przypadku mieszkań o charakterze interwencyjnym zamieszkanie może być przejściowe lub tymczasowe. W regulaminie wyboru projektów (pkt. 1.4.2) wskazano, że liczba miejsc w mieszkaniu (treningowym, wspomaganym lub mieszkaniu z usługami/ze wsparciem) nie może być większa niż 3, chyba że większa liczba miejsc wynika z faktu bycia rodziną w rozumieniu ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Mając na uwadze, iż matka z dziećmi stanowią rodzinę, mogą oni przebywać razem w mieszkaniu interwencyjnym, o ile spełniają przesłankę grupy docelowej, tzn. są osobami w kryzysie bezdomności, dotkniętymi wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożonymi bezdomnością
Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Może się zdarzyć, że osoba objęta wsparciem mieszkaniowym zrezygnuje z uczestnictwa w projekcie. Świadczenie usług w mieszkaniach powinno być potwierdzone w sposób pisemny – forma potwierdzenia zależna jest od statusu prawnego wnioskodawcy (np. umowa uczestnictwa, kontrakt na świadczenie usług, indywidualny program w zakresie rozwiązywania problemów). Jeżeli próby kontaktu osobistego/telefonicznego lub inne formy komunikacji z osobą nie przyniosą rezultatu w postaci powrotu do projektu i umowa uczestnictwa zostanie rozwiązana, to wtedy zasadnym jest, aby na miejsce tej osoby zrekrutować kolejnego uczestnika. Naturalnie rotacja będzie też miała miejsce w przypadku mieszkań o charakterze treningowym, gdzie wsparcie jest czasowe i ma służyć rozwijaniu umiejętności prowadzenia niezależnego życia osób uczestniczących w projekcie.
Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Co do zasady możliwy jest zakup mieszkania w projekcie w celu realizacji zaplanowanego wsparcia, niemniej należy mieć na względzie, że zakup nieruchomości stanowi wydatek w ramach cross-financingu. Cross-financing dotyczy wyłącznie takich kategorii kosztów, których poniesienie wynika z potrzeby realizacji danego projektu. W przedmiotowym naborze limit wydatków w ramach cross-financingu na poziomie projektu nie może stanowić więcej niż 30% finansowania unijnego. Do tego limitu wliczane są również koszty pośrednie obliczone od wartości wydatków bezpośrednich w ramach cross-financingu. Kwalifikowalność zakupu nieruchomości będzie każdorazowo weryfikowana na etapie oceny formalno-merytorycznej, w zakresie zgodności z ogólnymi warunkami kwalifikowalności z pkt. 1 podrozdziału 2.2. oraz podrozdziału 3.4 Wytycznych dotyczących kwalifikowalności wydatków na lata 2021–2027. W szczególności nabyte mieszkanie musi być niezbędne do realizacji projektu i kwalifikowalne wyłącznie w zakresie, w jakim jest wykorzystywane do celów realizacji projektu. Ponadto zakup musi być racjonalny i efektywny. Zakup nieruchomości kwalifikuje się do współfinansowania, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
a) cena nabycia nie przekracza wartości rynkowej nieruchomości, a jej wartość potwierdzona jest zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami,
b) nabyta nieruchomość jest niezbędna do realizacji projektu i kwalifikowalna wyłącznie w zakresie, w jakim jest wykorzystana do celów realizacji projektu, zgodnie z przeznaczeniem określonym w umowie o dofinansowanie projektu,
c) zakup nieruchomości został przewidziany we wniosku o dofinansowanie projektu i wskazany w umowie o dofinansowanie projektu.
Ponadto należy mieć na uwadze zasady horyzontalne EFS+, w tym konieczność zapewnienia dostępności do usług dla osób z niepełnosprawnościami. Z tego względu, zakupione w projekcie lokale winny spełniać standard architektoniczny określony w Załączniku nr 2 (standardy dostępności) do Wytycznych dotyczących realizacji zasad równościowych w ramach funduszy unijnych na lata 2021-2027.Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Zgodnie z zapisami regulaminu wyboru projektów oraz załącznika nr 9 do regulaminu, w przypadku mieszkań treningowych i wspomaganych, jak również mieszkań z usługami/za wsparciem, pomieszczenia w mieszkaniu, w którym ze wsparcia korzystają osoby niepełnosprawne są dostosowane do ich potrzeb, a w przypadku korzystania ze wsparcia przez osoby niepełnosprawne fizycznie, pomieszczenia w mieszkaniu treningowym lub wspomaganym są pozbawione barier architektonicznych i dostępne dla tych osób z zewnątrz.
Co do zasady, mieszkanie powinno być dostępne i pozbawione barier architektonicznych oraz umożliwiać swobodne i samodzielne korzystanie z jego przestrzeni przez wszystkich użytkowników. Standardy dostępności dla polityki spójności 2021-2027 są obligatoryjne, ale regulują tylko ten obszar, który podlega interwencji – dotyczą produktów, będących przedmiotem projektu. Standardy zakładają konieczność ich stosowania przy realizacji projektu, w tym przy realizacji inwestycji wchodzących w zakres cross- financingu. Oznacza to, że jeżeli jest wykonywany w ramach i ze środków projektu np. remont łazienki, to powinien być przeprowadzony zgodnie ze standardem architektonicznym – w takim zakresie, w jakim ten zakres pokrywa się z planowanymi działaniami (np. wymiana drzwi, armatury, posadzki, itp.). Również mieszkania zakupione ze środków projektowych muszą być zgodne ze standardem architektonicznym.
Niedostępność budynku nie wyklucza możliwości przeprowadzenia inwestycji służącej poprawie jego dostępności. Należy jednak pamiętać, że brak pełnej dostępności budynku nie może prowadzić do sytuacji, w której osoba ze względu na specjalne potrzeby nie będzie mogła skorzystać ze wsparcia projektowego. Należy dążyć więc do pełnego zapewnienia dostępności, aby uniknąć sytuacji, kiedy dostępne mieszkanie znajduje się w budynku niedostępnym dla osób z niepełnosprawnościami. Utworzone w ramach projektu mieszkania powinny znajdować się w lokalizacji umożliwiającej użytkownikom samodzielne opuszczenie budynku (winda/poziom „0”). Każdorazowo Wnioskodawca powinien przeanalizować sytuację występująca w projekcie pod kątem występujących barier i zaplanować, jakie działania można podjąć w celu ich zniwelowania. W ramach projektu istnieje możliwość sfinansowania "wydatków na dostępność" w celu poprawy dostępności. Jeżeli nie ma możliwości dostępu do budynku z poziomu terenu należy przeanalizować możliwość zastosowania pochylni, a w przypadku braku takiej możliwości – inne rozwiązania alternatywne (np. przenośna rampa).Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
W ramach projektu można wspierać osoby w kryzysie bezdomności, które przebywają w schroniskach lub noclegowniach, jednak wsparcie to musi mieć na celu przejście tych osób do opieki realizowanej w formie usług świadczonych w społeczności lokalnej. Należy pamiętać, że nie można powielać wsparcia, które dana osoba otrzymuje w ramach przebywania w schronisku. Nie jest możliwe również sfinansowanie w projekcie wynagrodzenia pracowników schronisk i noclegowni. Zgodnie z zasadą deinstytucjonalizacji w projektach EFS+ nie ma możliwości wsparcia i zwiększania potencjału placówek opieki instytucjonalnej.
Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Zgodnie z definicją grupy docelowej wskazaną w regulaminie wyboru projektów osoby zagrożone bezdomnością to „osoby znajdujące się w sytuacji wykluczenia mieszkaniowego zgodnie z typologią ETHOS, osoby bezpośrednio zagrożone eksmisją lub utratą mieszkania, a także osoby wcześniej doświadczające bezdomności, zamieszkujące mieszkanie i potrzebujące wsparcia w utrzymaniu mieszkania”.
Według Europejskiej Typologii Bezdomności i Wykluczenia Mieszkaniowego (ETHOS), wykluczenie mieszkaniowe obejmuje kategorie koncepcyjne takie, jak niezabezpieczone mieszkanie i nieodpowiednie mieszkanie. W sytuacji wykluczenia mieszkaniowego znajdują się więc: ludzie w lokalach niezabezpieczonych (np. wynajmujący nielegalnie, pomieszkujący u rodziny/przyjaciół), ludzie zagrożeni eksmisją (z orzeczoną eksmisją), ludzie zagrożeni przemocą, ludzie mieszkający w konstrukcjach tymczasowych/nietrwałych, ludzie mieszkający w warunkach substandardowych, ludzie mieszkający w warunkach przeludnienia. Należy pamiętać, że warunkiem kwalifikowalności uczestnika projektu otrzymującego wsparcie jest spełnienie przez niego kryteriów kwalifikowalności uprawniających do udziału w projekcie, co jest potwierdzone właściwym dokumentem, w szczególności zaświadczeniem lub innym dokumentem wystawionym przez właściwy podmiot, albo oświadczeniem uczestnika projektu (w uzasadnionych przypadkach, gdy nie jest możliwe uzyskanie innego dokumentu) lub podmiotu otrzymującego wsparcie, jeżeli kryterium kwalifikowalności nie może zostać potwierdzone dokumentem wystawionym przez właściwy podmiot.Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Zgodnie z obowiązującą demarkacją w ramach programu Fundusze Europejskie dla Śląskiego 2021-2027, co odzwierciedlają zapisy
Szczegółowego Opisu Priorytetów Programu Fundusze Europejskie dla Śląskiego 2021-2027, wsparcie osób usamodzielnianych opuszczających pieczę zastępczą zostało zaplanowane w ramach Działania FESL.07.07 Wsparcie rodziny, dzieci i młodzieży oraz deinstytucjonalizacja pieczy zastępczej. Aktualnie przeprowadzone zostały już dwa nabory wniosków z tego działania, w których można było realizować kompleksowe wsparcie dla osób usamodzielnianych opuszczających pieczę zastępczą zgodnie z ustawą o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej. W ostatnim naborze z działania 07.07 (nabór nr FESL.07.07-IZ.01-133/24) każdy powiat z województwa śląskiego mógł złożyć wniosek na dofinansowanie działań z tego obszaru, w tym w zakresie wsparcia osób usamodzielnianych opuszczających pieczę zastępczą. Możliwe do współfinansowania działania dotyczyły m.in. usamodzielniania wychowanków pieczy zastępczej, w tym: mieszkania wspomagane lub treningowe, tworzenie i realizacja indywidualnych programów usamodzielnienia wychowanków, wsparcie w procesie usamodzielnienia, np. warsztaty, treningi tematyczne, wsparcie psychologiczne, budowanie kręgów wsparcia, monitoring usamodzielnienia, wsparcie opiekunów usamodzielnienia - szkolenia, superwizję, coaching, grupy wsparcia. Mając powyższe na uwadze w naborze nr FESL.07.09-IZ.01-189/25 w ramach Działania 07.09 Usługi dla osób w kryzysie bezdomności, dotkniętych wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożonych bezdomnością nie przewidujemy wsparcia tej grupy docelowej. Natomiast w ramach projektów w przedmiotowym naborze możliwym jest wsparcie młodych osób, które doświadczają kryzysu bezdomności. Bycie osobą w kryzysie bezdomności jest główną przesłanką do objęcia wsparciem w projekcie w tym naborze.Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS
-
Odpowiedź:
Tak, w ramach typu 1 projektu możliwa jest realizacja działań innych niż wsparcie tworzenia i funkcjonowania mieszkań. W projektach w typie 1 mogą
być realizowane między innymi usługi takie, jak:
a) działania profilaktyczne, mające na celu zapobieganie bezdomności, np. praca socjalna, wsparcie w kontaktach z urzędami i instytucjami publicznymi, usługi mediacyjne,
b) działania interwencyjne i aktywizujące, np. streetworking, wsparcie asystenta osoby w kryzysie bezdomności, zwiększenie dostępu do poradnictwa
specjalistycznego – psychologicznego, prawnego, mediacji, terapii uzależnień, wsparcie dla osób doświadczających przemocy (zwłaszcza kobiet) poprzez wsparcie psychologiczne, tworzenie grup wsparcia, tworzenie grup samopomocy,
c) realizacja indywidualnego programu wychodzenia z bezdomności,
d) działania uzupełniające (pod warunkiem zagwarantowania kompleksowego wsparcia w projekcie), w szczególności wydawanie odzieży, organizacja łaźni i pralni, wsparcie świetlic i punktów informacyjno-konsultacyjnych, działania doradcze w zakresie zarządzania finansami oraz wsparcie w negocjacjach spłat zadłużeń, wsparcie mobilnych punktów pomocy przedmedycznej dla osób w kryzysie bezdomności,
e) tworzenie i funkcjonowanie mieszkań przeznaczonych dla osób w kryzysie bezdomności, dotkniętych wykluczeniem z dostępu do mieszkań oraz zagrożonych bezdomnością (zgodnie z punktem 1.4.2 regulaminu wyboru projektów).
ION rekomenduje, aby zakresie wsparcia osób w kryzysie bezdomności, dotkniętych wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożonych bezdomnością, uwzględnić możliwość realizacji elementów społecznych w postaci usług, w szczególności usług streetworkingu. Zgodnie z Wytycznymi dotyczącymi realizacji projektów z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus w regionalnych programach na lata 2021–2027, streetworking w środowisku osób w kryzysie bezdomności, dotkniętych wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożonych bezdomnością to metoda pracy prowadzona przez odpowiednio przygotowanych pracowników z osobą w kryzysie bezdomności, dotkniętą wykluczeniem z dostępu do mieszkań lub zagrożoną bezdomnością pozostającą poza systemem pomocy instytucjonalnej lub przebywającą w miejscach niemieszkalnych, odbywająca się w jej środowisku, na akceptowanych obustronnie zasadach, w oparciu o wspólnie wypracowany plan, pozwalająca danej osobie przywrócić możliwość pełnienia ról społecznych oraz odtworzyć dobrostan psychiczny, społeczny i bytowy (definicja na podstawie Gminnego Standardu Wychodzenia z Bezdomności).Opracowane przez pracowników Departamentu Europejskiego Funduszu Społecznego UMWS