W ostatnich latach na terenie Częstochowy zaobserwowano pogłębianie się zjawiska bezdomności. W 2010 r. na terenie miasta zarejestrowano 374 osoby bezdomne, w 2014 r. było to już 591 osób, co oznacza, że w ciągu zaledwie 4 lat liczba bezdomnych w Częstochowie wzrosła o ponad 58%. Osoby bezdomne w Częstochowie borykają się z takimi problemami jak ubóstwo (91% bezdomnych), bezrobocie (78%), uzależnienie od alkoholu (61%), niepełnosprawność (35%) czy choroby przewlekłe (15%). Dodatkowo 8% z nich trafiło na częstochowskie ulice po wyjściu z więzienia. Wymienione problemy rzadko występują w izolacji, zwykle współistnieją i nakładają się na siebie utrudniając osobom bezdomnym możliwość zmiany niekorzystnego położenia. Miasto postanowiło wyjść problemowi naprzeciw i stworzyć miejsce, w którym bezdomni będą mogli uzyskać niezbędne wsparcie, które może przywrócić ich na łono społeczeństwa.
Projekt stanowi dobry przykład wzajemnie uzupełniających się działań z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego. Katowice obrały dwa strategiczne cele – przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu poprzez aktywizację oraz poprawę wizerunku Śródmieścia przez rewitalizację architektoniczną zdegradowanych budynków. Włodarze miasta podjęli decyzję o przeznaczeniu jednego z takich obiektów na miejsce wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami. Decyzja ta sprawiła, że dzisiaj osoby niepełnosprawne mają do dyspozycji pięknie odrestaurowany budynek, gdzie mogą uczestniczyć w zajęciach terapeutycznych i rehabilitacyjnych, dzięki którym stają się aktywną częścią lokalnej społeczności.
Do tej pory zadania z zakresu pieczy zastępczej w powiecie kłobuckim realizowane były przez tylko dwie całodobowe placówki, z których jedna (Dom Dziecka w Kłobucku) przekraczała określoną w ustawie liczbę 14 miejsc dla wychowanków. Po przeanalizowaniu potrzeb i dostępnych możliwości, postanowiono osiągnąć wymogi dotyczące optymalnej liczby miejsc poprzez tworzenie nowych, mniejszych placówek. Do tego celu zaadaptowano budynek po dawnym Zespole Szkół w Waleńczowie, gdzie już wkrótce swoją bezpieczną przystań odnajdzie maksymalnie 14 dzieci.
Sosnowieckie Centrum Usług Społecznych jest wspaniałym przykładem tego, jak dzięki funduszowemu wsparciu miasta naszego regionu rewitalizują nieużytki i adaptują się do bieżacych potrzeb. W mieście brakowało stacjonarnej placówki, która zapewniłaby krótkoterminową opiekę dla osób nieuleczalnie chorych i niesamodzielnych – do tego właśnie celu zaadaptowano, przeznaczony do likwidacji, budynek starej szkoły górniczej.
Serwis używa plików cookies, aby ułatwić Internautom korzystanie z naszych stron www oraz do celów
statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci Twojego
komputera. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zmienić ustawienia przeglądarki tak, aby zablokować zapisywanie
plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w Polityce
prywatności